Her başlangıç umutla ile filizlenir de, umutlarınız bitmeye görsün.
Bastığınız, yürüdüğünüz yollar, içinde oturduğunuz ev üzerine gelir adeta.
Bin bir meşakkat, büyük özveri ile kat ettiğiniz mesafe birden çöker altında ezilirsiniz.
Umutlar bitmeye görsün.
Hayata, insanlara küstürür siyasetçiyi.
Siyaset sözü bile ağır gelir, kaldıramaz, katlanamaz artık.
Bir sonraki seçimi beklemek zulüm olurda, umutsuzluk kaplamış yüreğiyle son atım barutu için hamle yapamaz, takati kalmaz.
Filizlenmesi beklenen fidan için artık umut kesilmiş ise, neylesin insan.
Umutların tükendiği yerdedir çünkü.
Sevgiyle, şefkatle, büyük bir arzuyla diktiği fidanı yerinden sökmek bile acı verir.
Umutlar bitmeye görsün.
Menzile ulaşma isteğinden, denizler gibi taşan hevesinden eser kalmaz.
Hayallerde var olan, rüyalarda hayat bulan, ufuklardan çıkı gelmesi beklenen sevgili bile ölüp gider kalplerde.
Dost aranmaz,
Aşk ulaşılmaz,
Hasret bitmez olur.
Yara kapanmaz,
Hasta düzelmez,
Doktor dahi gelmez olur.
Yaslanacak dağın kalmaz.
Umutlar bitmeye görsün bir.
Nağmeler
Şiiler
Şarkılar
Beyitler dizilmez olur dudaklarda.
Yollar yürünmez,
Evler girilmez
Menzile varılmaz
Çiçekler açmaz
Kalpler yumuşamaz
Gözler sevgiyle bakmaz
Kulaklar duymaz
Eller yazmaz olur.
Hele bir umutlar bitmeye görsün.
Duvarcı öremez
Emekçi çalışamaz
Esnaf kazanamaz
Karanlık bitmez
Güneş doğmaz
Gündüz olmaz,
Darda yetişen kimsen ,
Işık saçan yürekler kalmaz.
Katı yüreklerde sevgi doğmaz olur.
Umutlar bitmeye görsün.
