Toplumsal olarak hep beraber yaşıyoruz. Ankara’daki, İzmir ve İstanbul’da ki toplumsal ihtiyaç ne ise aynı ihtiyaçlar Kırıkkale içinde geçerli. Kimimiz ibadet ediyor, kimimiz sosyal yaşamın gerekleri içinde ömrünü tüketiyor. Aramızda namaz vakitlerini kaçırmayanlar olduğu gibi sadece Cumadan cumaya inançlarını yaşıyor ve ibadetini yerine getirmeye çalışıyor. Kimi insanın ise beklenti ve ihtiyaçları ise daha farklı. Ne camiye gidenlere neden gidiyorsun diyebiliriz, nede sosyal aktivitelere katılanlara yapma diyebiliriz. Ne şehrin idarecileri insanların doğal haklarını kısıtlama kudretine sahip, nede yasaklar getirip sosyal yaşamlarını çember içine almaya sahip. Yani isteyen vatandaş istediği yaşam tarzını tercih edebilir. Hiç ama hiç kimsenin vatandaşın özgürlüğüne baskı kurmaya salahiyeti olamaz. İsteyen istediği yaşam tarzını seçme özgürlüğüne sahip olmalıdır. Beğenmiyor ve istemiyor, ve hatta hoşunuza gitmiyor ise beğendiğiniz ve istediğinizin yanına gidersiniz, beğendiğinizle beraber olursunuz. Toplumsal yaşamın gereği budur çünkü. -Kimseyi öteleyemezsiniz. -Kimseyi aşağılama yetkisine sahip değilsiniz. -Büyük olabilirsiniz ama bu size diğerlerini küçük görme ayrıcalığını vermez. -Kafanıza göre yasaklar koyamazsınız. -İstediğinize yardım edersiniz de, yardıma muhtaçların ihtiyaçlarını engellemeye hakkınız olamaz. Zira sizin ne kadar özgürlüğünüz söz konusu ve saygı bekliyorsanız bir o kadar da diğerlerinin özgürlüğüne saygı göstermelisiniz. Kaldı ki, tüm insanların oyunu alıp, yetki sahibi olan siyasetçilerin hiç hakkı değil. Geriye gidip hatırlayın bir. Rahmetli Erbakan hoca seçime girerken ne yapmıştı? Kimden oy istemişti? Genel evde çalışan kadınların oyunu istememiş miydi? Günahkar diye genel ev kadınlarının oyunu ret etti mi? Hayır tabi ki. O kadınlar kendilerinin insan yerine konmasına ne kadar memnun olmuşlardı biliyorsunuz değil mi? Yerel seçimler bitti. Yeni bir süreç başladı. Üstelik iktidar partisi 3 kişiden iki seçmenin oyunu aldı. Bu ne demek, halkın büyük bölümü tarafından tercih edilmiş bir hükümet var. Dolayısıyla iktidar gücünü yakalayan siyasal irade kimseyi ayrıştırmadan, hak ve özgürlüklere saygılı bir yönetim sergilemeli. Yok eğer korku ve baskı toplumu oluşturulmak isteniyorsa ki, halk bunu anlayacaktır. Ve... önümüzdeki genel seçimler bunun en önemli göstergesi olacaktır.
