HAYAT BİR BİSİKLETE BİNMEK GİBİDİR. PEDALİ ÇEVİRMEYE DEVAM ETTİĞİNİZ SÜRECE DÜŞMEZSİNİZ.
B. PEPPEER
Soma’da Sendikacılık
Soma’da hayatını kaybeden maden işçilerine duyulan derin acı devam ediyor.
Yaşanan faciayla birlikte bugüne kadar ismi dahi hatırlamayan Soma, sadece Türkiye’de değil aynı zamanda dünyada zihinlere kazıldı desek yeridir.
Az değil tam 301 can, 301 mezar
Kaybolan umutlar, sönen ocaklar.
Küçük bir ihmalin, dikkatsizliğin ve hatta aldırmazlığın sonucu biten hayatlar.
Belki de zamanla unutulup gidecek ama tarih sayfalarından silinmeyecek bir yas.
Alınması gerekli tedbirler, edilmesi gereken dikkat, gösterilmesi gereken hassasiyet olsaydı bugün onlar için hayat devam edecekti şüphesiz.
Ancak olan oldu, kalan sağlar bizim demek yetmiyor, yarayı kapatmıyor.
Acıları bağrımıza basıp geride kalan maden işçileri için hayat devam ediyor demekte olmuyor.
Yaşanan acı ile gerçeklerden ders almak, doğacak ihmallerin önüne geçmek, hatasız çalışma koşulları oluşturmak için böylesi bir facianın tekerrür etmemesinde önemli bir adım olmalı.
Zira farkındayız ki, orada çalışma durmayacak.
Geride kalanların yaşam mücadelesi insanları tekrar indirecek yerin altına.
Türkiye Maden İşçileri Sendikası Başkanının bu yönde yaptığı “Maden işçileri çalışmanın başlamasını istiyor” açıklaması da bunun göstergesidir.
“Aldığı üç kuruş maaşı yetmeyen, evine ekmek götürmesi, borçlarını ödemesi gereken maden işçileri ne yapsın” diyen Türkiye Maden İşçileri Sendikasının yaptığı bu açıklama ile çaresizlik ve acizlik içinde olması ise kabul edilemez bir tavırdır.
Geride kalan maden işçileri için hayat devam ediyor mu evet.
Ödeyecekleri borçları, ailesine götürecekleri ekmek de lazım mı evet.
İyi de Sendikasın sen kardeşim.
Yıllardır aidat aldığın emekçinin zor gününde yanında olmak zorunda değil misin?
Ekmeğini veremiyor, borçlarını öteleyemiyor veya azda olsa katkı sağlayamıyor musun?
Emekçinin sıkıntılarını dile getirmek yetmez size.
Aynı zamanda çare bulma mekanizması olarak sizinde elinizi taşın altına koyma zamanıdır.
Her şey devletten beklenmemeli?
Kısaca sendika, işin içinden sıyrılmak yerine sendika olduğunu hissettirmelidir.
Soma faciasıyla alakalı olarak konuşulması gerekenler burada bitmiyor.
Bir tarafta matem varken, acı henüz dinmemişken, gözü yaşlı aileler, çoluk ve çocuklar halen perişan haldeyken “alın elinize kazmayı hadi kömür çıkarmaya” demek yakışıksız bir tabirden öte gidemez.
Dahası yaşamlarını toprağın altına gömen onca insana ve ailelerine yapılan bir saygısızlıktır.
Soma’da ihmali bulunan, sorumsuzlukları ve dikkatsizlikleri olan yöneticileri tespit etmek, içeri tıkmak, 301 insanı geri getirmeyeceğine göre, en azından doğacak yeni facianın önüne geçmenin yol ve yöntemleri acilen bulunmalı, geride kalanlara ise çalışma süresi yeniden başlayıncaya kadar yardım ve destek olunmalıdır.
Bunun da adresi Devletle birlikte kesinlikle Maden işlerinin bağlı bulunduğu sendikadan başkası değildir.
Sendikacılık zor günlerde tek vücut olarak dayanışma anlamı taşıyor ise işte size dayanışmanın en güzel örneğinin gösterilme zamanıdır.
