Unutulan Bir Hayalin Sessiz Çığlığı: Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu Milli Parkı
“Bir ülkenin medeniyet seviyesi, yeşiline gösterdiği özenle ölçülür.”
Karakeçili’nin Sülübük köyü…
Yıl 1994. O gün orada sadece bir park açılmadı, bir hayal filizlendi.
Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu’nun adıyla taçlanan bu milli park, Türk dünyasının kardeşliğine, dostluğuna atılmış bir imzaydı.
Dönemin Belediye Başkanı Cemalettin Akdoğan, Karakeçili Kaymakamı —bugünün İçişleri Bakan Yardımcısı— Münir Karaalioğlu, Kırım Tatar Milli Meclis Başkanı ve beraberindekilerle birlikte açılışta umut vardı, yeşil vardı, gelecek vardı…
Ama gelin görün ki, 30 yıl sonra umut kurumuş, yeşil solmuş, gelecek unutulmuş.
“Bir zamanlar yeşil olan yer, bugün sessiz bir çığlık atıyor.”
Barajın kenarında cennet gibi bir park olmalıydı orası. Kuş sesleriyle dolu, ailelerin huzurla vakit geçirdiği, çocukların neşeyle koştuğu bir alan…
Ama bugün gidenler, kurumuş ağaçlar, yıkılmış çeşmeler, harabe tuvaletler ve pislik içinde bir alan görüyor.
Oysa orası, sadece bir park değil; tarihi bir miras, Türk kardeşliğinin sembolüydü.
Sayın Karakeçili Kaymakamım,
Bazen bir yerin yeniden doğması için sadece bir irade yeter.
Eğer bu irade ilçemizin gücünü aşıyorsa, inanıyorum ki Sayın Valimiz Mehmet Makas, bu çağrıyı duyacaktır.
Zira Sayın Valim, siz bu şehrin geçmişine sahip çıkan bir yöneticisiniz.
Bu park da geçmişimizin, birlikteliğimizin bir parçasıdır.
Bu park yeniden yaşamalı.
Belki Kırıkkale Kırım Tatarları Türkleri Derneği’ne tahsis edilerek, yeniden o eski ruhu kazanabilir.
Kardeşliğin, tarihin, doğanın birleştiği bu alan yeniden hayat bulmalı.
30 yıl önce büyük bir coşkuyla açılan bu parkın yeniden doğuşuna tanık olma vakti geldi.
Bu kez betonla değil, vicdanla, yeşille, emekle onaralım.
Sayın Valim, Sayın Kaymakamım…
Bir imza, bir karar, bir irade yeter.
O park yeniden nefes alsın, yeşersin, çocuk sesleriyle dolsun.
Çünkü unutulan her park, unuttuğumuz bir geçmişin sessiz tanığıdır.
Ragıp Cihat Mencet
Haber71.Net İmtiyaz Sahibi
